150 metre yükseklikte tek kişilik mesai

BEĞENDİM

ABONE OL

News

Her mesleğin kendine göre bir zorluğu var ama bazı meslekler var ki zorluğun sınırlarını da aşar nitelikte. Yapması cesaret isteyen bu mesleklerden biri de mesainin tamamının yerden yüzlerce metre yukarıda geçirildiği, kule vinç operatörlüğü… Bu mesleği zorlu kılan şey sadece yükseklik değil, saatler süren yalnızlık.

İnşaat sektörünün gelişmesiyle İstanbul, Ankara, İzmir gibi büyük şehirler başta olmak üzere birçok kentte yaygın bir iş sahası haline gelen bu zorlu mesleği seçenlerden biri de Amasya’nın Gümüşhacıköyü ilçesinden 38 yaşındaki Sebahattin Çintaş.

Evli ve iki çocuk babası olan Çintaş, 14 yıldır yerden metrelerce yükseklikte kule vinç operatörü olarak görev yapıyor. Bugüne kadar 50-60 inşaat projesinde görev alan Çintaş, son 4 yıldır Üsküdar’daki Çamlıca Camisi inşaatında çalışıyor.

150 metre yükseklikte çalışıyor

Sebahattin Çintaş, sabah şantiyeye geldiğinde ilk iş kıyafetlerini değiştiriyor. Ardından vincin ana şalterini, makinenin halatlarını ve kablolarını kontrol eden Çintaş, daha sonra mesaisini geçireceği kule vince tırmanmaya başlıyor. Çintaş, kule vince tırmanması yaklaşık 20 dakika sürüyor. Çintaş, yukarı çıktığında ise makineyi çalıştırıyor, hazır olduğunda işe başlıyor.

Şu an 150 metre yükseklikte çalışan Çintaş, saat 08.00’de çıktığı kule vinçten, mesai bitimi 16.30’da iniyor. Çintaş, kule vince tırmanmanın getirdiği zorluk nedeniyle öğle yemeğini de vinçte yemeyi tercih ediyor. Çintaş, mesai arkadaşlarının, vincin ucundaki halata poşet içinde bağladıkları yemeği yukarı çekerek, yemeğini yiyor. Bir metrekarelik vinç kabininde yer alan su ısıtıcısıyla kendisine çay ve kahve yapabilen Sebahattin Çintaş, kabindeki mini buzdolabında ise küçük atıştırmalıkları muhafaza ediyor.

“Yukarıdaki heyecan başka”

İnşaat çalışmaları devam eden Çamlıca Camisi’nde soruları yanıtlayan Çintaş, mesleğini severek yaptığını söyledi.
Çintaş, kule vinç operatörü olmaya nasıl karar verdiğini “Kule vinç operatörü ağabeylerimle konuşurken o heyecana ben de kapıldım. Yukarısı nasıl merak ettim. Bir heyecanla yukarı çıktım. Kule vinç operatörünün çırağı, yani sapancı olarak iki yıl görev yaptım. Daha sonra Ankara’da kule vinç operatörü olarak göreve başladım.” diyerek anlattı.

En zor tarafı ihtiyaç giderme

Çintaş, yukarıda çalışmanın en zor tarafının ihtiyaç giderme olduğunu belirterek, “Çok zor durumda kaldığımızda aşağı inmek durumundayız. Dolayısıyla en büyük sıkıntı budur. Yediğinize içtiğinize dikkat etmeniz gerekiyor.” diye konuştu.
Mesleğe ilk başlayanların, yukarıdaki psikolojiyi sonradan çözdüğünü ifade eden Çintaş, “İlk önce bu psikolojiyi bilseler, emin olun ki yukarı çıkmazlar. Çünkü yukarıda tek başınasınız. Bu meslekte 6 çırak yetiştirdim. Onlara ‘Sakın bana beddua etmeyin.’ dedim. ‘Niye?’ dediler. Yukarıda ileride yalnız kalacaksınız. ‘Nasıl?’ dediler, anlattım. Şimdi diyorlar ki ‘Ağabey keşke o zaman seni dinleseydik.’ Çünkü yukarıda hiçbir imkanınız yok, sadece telsiz ve telefon var. Başka kimseyle görüşme imkanınız yok. Yalnızlık Allah’a mahsustur ama biz şu anda yalnızlığı yaşıyoruz.” diyerek mesleğin zorlu taraflarını aktardı.